Orihuela is de hoofdstad van de comarca Vega Baja del Segura. De gemeente Orihuela valt verder onder te verdelen in de stad Orihuela (Ciudad), de geïrrigeerde tuinbouwstreek met zijn deelgemeentes (Huerta), en de kuststreek (Orihuela-Costa).
Het historisch centrum van Orihuela is gelegen aan de voet van een berg. Hier zijn er ruïnes van oude vestigingen.
Verder is de stad omringd met vruchtbare akkers en de palmentuin.
Naast die van Elche is deze laatste zeker een bezoek waard.
Aan de ene kant van de rivier bevindt zich het historisch centrum. Deze getuigt van een rijk verleden van de stad.
Zodoende bezit ze een rijk barok en gotisch erfgoed.
Bovendien, is het historisch centrum beladen met religieuze gebouwen en museums.
De stad Orihuela ligt aan de oevers van de rivier de Segura en bevindt zich 23 meter boven zeeniveau, tegenaan de Sierra Orihuela. De stad ligt 20 km uit de kust van de Middellandse Zee.
In Romeins Spanje was de naam Orcellis en later Auraiola. Onder Visigotisch bestuur werd deze laatste naam verbasterd tot Oriola. In het Visigotisch tijdperk werd de stad uitgebreid en militair versterkt en won ze in regionaal belang. De stad lag eeuwenlang in de grensstreek van de koninkrijken Murcia, Valencia en Aragon, wat conflicten gaf. In 1564 werd het bisdom Orihuela opgericht door afscheuring van het bisdom Cartagena; het was een eindpunt in een langdurig conflict tussen Aragon en Murcia. In 1959 werd het bisdom hernoemd Orihuela-Alicante.
Aan de kust ter hoogte van de stad Orihuela bevindt zich het kustgebied van de gemeente Orihuela. Dit kustgebied heet Orihuela-Costa en is een deelgemeente van de gemeente Orihuela. In Orihuela-Costa bevinden zich 57 urbanisaties, 4 golfbanen en 2 sporthavens. Orihuela-Costa staat internationaal bekend om zijn playas met mooie witte zandstranden en helder water, kreken (calas), die worden afgewisseld door hoge steile kliffen (acantilados). Diverse stranden in Orihuela-Costa zijn onderscheiden met de Blauwe Vlag.
Colegio Diocesano Santo Domingo
De bouw begon in de 16e eeuw onder de bescherming van D. Fernando de Loaces. Het was een universiteit van 1610 tot 1824, en opnieuw vanaf 1998 met de leerstoel van aartsbisschop Loaces, afhankelijk van de Universiteit van Alicante.
Het klooster-college werd in 1553 ontworpen door Jerónimo Quijano en gebouwd in de tweede helft van de 16e eeuw en de hele 17e eeuw. Juan Inglés had de leiding over de werken van 1553 tot aan zijn dood in 1563, en Agustín Bernardino vanaf 1602. Het gebouw onderging belangrijke transformaties in de eerste helft van de 18e eeuw. Het is een duidelijk voorbeeld van de synthese van renaissance, maniërisme en barok.
Het is een groot gebouw dat bestaat uit een kerk, een klooster en een universiteit die in verschillende fasen is gerealiseerd. Buiten vallen de twee renaissancistische portalen op, waar het wapen van de stichter en het wapen van de Dominicaanse Orde verschijnen, en het barokke portaal van de universiteit, bekroond met de allegorische figuur van Wijsheid. In de barokke toren vallen de mensachtige figuren op.
Binnen zijn er twee prachtige kloosters, de renaissance voor het klooster en de barokke voor de universiteit. De kerk is een renaissancewerk met latere barokke versiering.
Interessant is de renaissancistische ingang van de sacristie en refter, een werk uit het einde van de 16e eeuw met een interessante Valenciaanse tegelplint uit de 18e eeuw.
In volgende diavoorstelling een weergave van ons bezoek aan het college op 18 januari 2024.
