Geplande uitstappen maar niet uitgevoerd omwille van het slechte weer.

Kairouan op 65 km van het hotel , 1u05 

Na Mekka, Medina en Jerusalem is Kairouan voor Moslims de belangrijkste heilige stad.

De Grote Moskee is het belangrijkste heiligdom van Tunesië en het staat samen met de medina, de oude stad, op de UNESCO Werelderfgoederenlijst.

Grote Moskee (klik hier voor meer foto's)

De Grote Moskee werd in 671 gebouwd, maar werd nadien een aantal keren verbouwd en aangepast en kreeg zijn huidige vorm pas in de 9de eeuw. Voor niet-Moslims is alleen de binnenplaats toegankelijk. Deze binnenplaats is met marmeren tegels geplaveid en verder merkt u als snel dat de moskee groots is in zijn eenvoud. De binnenplaats wordt omgeven door een dubbele bogengalerij. Het gebouw straalt een soberheid uit, die indruk maakt. Vanaf de binnenplaats kunt u een blik werpen in de gebedsruimte, die maar liefst 414 zuilen telt, die van allerlei historische steden in het land getransporteerd zijn. De preekstoel in de gebedsruimte is de oudste Islamitische spreekstoel. De mihrab, de nis die de richting naar Mekka aangeeft, wordt afgedekt met een halve koepel, welke prachtig versierd is met lustretegels. Hoewel de Grote Moskee de belangrijkste bezienswaardigheid van Kairouan is, heeft de stad nog meer te bieden.

Overige bezienswaardigheden

De Medina, oftewel de binnenstad, van Kairouan staat net als de Grote Moskee op de werelderfgoederenlijst. De UNESCO heeft hiertoe besloten, omdat de medina een zeer goed voorbeeld is van hoe een Arabische binnenstad er vroeger uitzag. Het gaat daarbij om de slingerende straatjes en huizen met een binnenplaats. Opvallend hieraan is dat de huizen aan de buitenkant slechts kleine ramen en deuren hebben, maar naar de binnenplaats toe grotere openingen tonen. Een wandeling door de oude binnenstad is zeer de moeite waard en u komt dan ook verschillende marktpleinen tegen. Loopt u ook langs de Moskee met de Drie Deuren, die hoe kan het ook anders, vernoemd is naar de drie deuren die de voorgevel van de moskee domineren. De moskee is in 866 gebouwd en daarmee is het de oudste moskee met steenhouwwerk op de voorgevel.

Wat u ook absoluut niet mag missen in Kairouan zijn de Bassins des Aghlabides. Dit complex vormt een hoogtepunt van Arabische waterbouwkunde. Het bestaat uit twee met elkaar in verbinding staande bekkens, waarvan de grootste een doorsnede heeft van 128 meter. Om de druk van het water aan te kunnen zijn maar liefst 182 pijlers gebruikt, waarvan 118 aan de buitenkant en nog eens 64 aan de binnenkant. Deze twee bekkens vormden vroeger slechts een deel van een groter watersysteem dat in totaal 15 bassins telde. Het stond bekend als het meest geavanceerde waterwerken van de moslimwereld. Wanneer u nog tijd over heeft tijdens uw bezoek aan Kairouan moet u beslist ook even richting de Moskee van de Barbier lopen. Hier bevindt zich het grafmonument van een metgezel van Mohammed. Het monument is prachtig versierd met faience, een speciaal soort aardewerk. Tot slot kunt u in Kairouan nog een bezoek brengen aan een tapijtmuseum.

DE DRIE DEUREN MOSKEE

De Three Doors Moskee, ook bekend als de Ibn Khayrun Moskee, is een Tunesische moskee in de medina van Kairouan. Opgericht in de 9e eeuw, heeft het de oudste gebeeldhouwde en versierde moskeegevel in de islamitische wereld. Het is ook een van de weinige goed bewaard gebleven gebouwen uit deze periode.
De Three Doors Mosque, een eenvoudig oratorium in de buurt, werd gebouwd rond 252 van de Hegira (d.w.z. in 866) door de Andalusische koopman die in Kairouan woonde, Muhammed bin Khairūn al-Ma'āfirī al-Andalusī. Dit wordt bevestigd door de Andalusische historicus Ibn Idhari (14e eeuw) en ook door de inscriptie op de gevel. Vervolgens onderging de moskee restauratiewerkzaamheden met de toevoeging van een kleine minaret tijdens de Hafsid-periode, rond 1440.
Bij de uitgang van de souk is de moskee van de Three Doors een van de oudste monumenten van Kairouan (866). Het is verschillende keren verbouwd, maar de gevel heeft enkele kenmerken van moskeeën uit de 9e eeuw behouden. : drie deuren onder bogen, waarvan de middelste hoger is, die de klassieke opstelling van de veranda van kerken overnemen.
 

Vierentwintig gebeeldhouwde consoles, dicht bij die van de noordelijke ingang van de westelijke gevel van de Grote Moskee van Kairouan, markeren de bovengrens. Net daaronder roepen twee in Kufic gegraveerde banden de naam van de oprichter en de bouwdatum op. Deze twee inscripties omlijsten een band bestaande uit afwisselende rechthoekige panelen voorzien van paar rozetten en plantmotieven.

Een derde band ingeschreven in Kufic geeft de datum van de renovatie (AH 844/AD 1440), tijdens de Hafsid-periode (1228-1574).
Drie deuren bezetten de gevel, de middelste is hoger en breder dan de andere twee. Deze deuren worden bekroond door bogen die rusten op marmeren zuilen, bekroond door kapitelen. De borstweringen van de bogen zijn versierd met bloemmotieven bestaande uit bladeren met vijf of drie open of gevouwen lobben.

De Three Doors-moskee is vergelijkbaar met de façade van de Bâb al-Mardûm-moskee (San Cristo de la Luz, Toledo, 10e eeuw) versierd met een Kufische inscriptie met daarop een kraagsteen.

Op de noordoostelijke hoek staat een vierkante minaret uit de Hafsid-periode, doorboord met dubbele ramen omlijst met keramische tegels. Het model is geïnspireerd op de minaretten van het Andalusische type die zich vanaf het Almohaden-Hafsid-tijdperk in Tunesië verspreidden.

De gebedsruimte, die direct vanaf de straat toegankelijk is omdat dit oratorium geen binnenplaats heeft, is heel eenvoudig: het bestaat uit drie beuken evenwijdig aan de qibla-muur en drie traveeën bedekt met kruisgewelven gemaakt van bakstenen, vallend op ronde hoefijzerbogen rustend op kolommen, waarvan het prototype sinds de Romeinse tijd in Tunesië is bestendigd.

Merk op dat een van de arcades van de gebedsruimte van het oratorium een ​​uit hout gesneden ledikant heeft bewaard, versierd met bloemen- en gestileerde motieven die een opvallende verwantschap vertonen met bepaalde panelen van de minbar van de Grote Moskee van Kairouan, zelf dezelfde erfgenaam van de Umayyad modelleert, en bevestigt zijn Ifrîqiyan-oorsprong, die verschillende keren is betwist, zonder de Mesopotamische invloeden en de gelijkenis met de versieringen die op hout zijn gemaakt in de oostelijke regio's van de islamitische wereld te ontkennen.